-
Πρέπει και ο Δήμος να δώσει κίνητρα για να καλυφθούν τα κενά στα σχολεία
-
Οι γονείς αγωνιούν και ερωτούν: «Τι θα γίνει; Που θα φτάσει η κατάσταση; Τι ρόλο μπορεί να παίξει ο Δήμος και η Περιφέρεια; Γιατί δεν πιέζει η Ένωση Συλλόγων Γονέων του Δήμου Μεγαρέων»;
Μεγάλο θέμα, αυτό των ελλείψεων στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην Δυτική Αττική. Στο Δήμο Μεγάρων, από τα έντεκα (11) κενά, καλύφθηκε μόνο το (1) ένα με αποτέλεσμα πολλοί γονείς να είναι στα «κάγκελα»! Προσπάθειες έγιναν από παντού, χωρίς όμως αποτέλεσμα, αφού οι εκπαιδευτικοί παρά την ειδική πρόσκληση, δεν ανταποκρίθηκαν…
Στην ΑΙΧΜΗ που πρώτοι αναδείξαμε το θέμα, στην κυριολεξία «έχουν σπάσει τα τηλέφωνα»! Μας ερωτούν: «Τι θα γίνει; Που θα φτάσει η κατάσταση; Τι ρόλο μπορεί να παίξει ο Δήμος και η Περιφέρεια; Γιατί δεν πιέζει η Ένωση Συλλόγων Γονέων του Δήμου Μεγαρέων»;
Τα συγκεκριμένα ερωτήματα που δείχνουν την αγωνία των γονέων αλλά και της εκπαιδευτικής κοινότητας, δεν έχουν μόνο εμάς αποδέκτες.
Πλανώνται στις τοπικές κοινωνίες των Μεγάρων και της Νέας Περάμου, με τους πολίτες να επιρρίπτουν ευθύνες παντού και να ψάχνουν λύση στο πρόβλημα, το οποίο αν δεν επιλυθεί άμεσα, την επόμενη σχολική χρονιά θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο.
Ψάχνοντας το θέμα, μάθαμε πως στο Δήμο Φυλής για να καλυφθούν τα κενά, ο Δήμαρχος Χρήστος Παππούς επιχορηγεί μηνιαίως τον κάθε εκπαιδευτικό που θα πάει να εργαστεί στα σχολεία του Δήμου, με ένα ποσό.
Μπορεί το παράδειγμα του Δημάρχου Φυλής να το ακολουθήσει και ο Δήμαρχος Μεγαρέων; Η απάντηση ενδεχομένως να είναι αρνητική, αν αναλογιστούμε ότι χρήματα δεν υπάρχουν!
Θεωρούμε όμως πως ο Δήμαρχος Μεγαρέων, μπορεί να παρέμβει και σε συνεννόηση με το ΚΤΕΛ να δώσει δέκα (10) – όσες και τα κενά – κάρτες μετακίνησης στους εκπαιδευτικούς, ώστε να έρθουν να διδάξουν στα σχολεία του Δήμου μας. Είναι και αυτό ένα κίνητρο!
Αγαπητέ Δήμαρχε κ. Παναγιώτη Μαργέτη, συγχωρέστε μας για την παρέμβαση που ενδεχομένως μπορεί να δημιουργήσει στο Δήμο μας έξοδα απρόβλεπτα, αλλά η σοβαρότητα του προβλήματος την επιβάλλει. Άλλωστε και εσείς σαν εκπαιδευτικός το κατανοείτε.
Πρέπει με κάθε τρόπο και ο Δήμος –αν και αναρμόδιος – να αναζητήσει λύσεις στο πρόβλημα, έστω και με το κίνητρο που προτείνουμε, έως ότου ο Δήμος Μεγάρων συμπεριληφθεί στον χάρτη της Αστικής Συγκοινωνίας.
Κλείνοντας, για να μην παρεξηγηθούμε, διευκρινίζουμε ότι δεν είμαστε σοφοί, αλλά έχουμε το θάρρος της γνώμης μας να προτείνουμε κάποια πράγματα. Διότι αγωνιούμε και εμείς, βλέποντας απογοητευμένους γονείς αλλά και μαθητές να ταλαιπωρούνται.
Αντώνης Γ. Υψηλάντης