Χαμένοι ανάμεσα στον Άννα & τον Καιάφα του ελληνικού μπάσκετ, πνιγμένοι ανάμεσα σε κραυγές ιδιοτέλειας & πονηρές σιωπές, αποπροσανατολισμένοι από τον βασικό σκοπό της ύπαρξης μας (δηλαδή την κοινωνικοποίηση των νέων μας), ανήμποροι να οργανώσουμε οτιδήποτε για το μέλλον των παιδιών μας & παγιδευμένοι από την απραξία αλλά & από τον φόβο της πανδημίας, στέκουμε αδύναμοι παρατηρώντας & ελπίζοντας…
Όχι όμως μονάχοι, όπως φαίνεται…
Τέτοιες φωνές μας εκφράζουν, μας ζεσταίνουν & μας εμψυχώνουν για την συνέχεια.
Συμφωνούμε σε όλα με τον Χρήστο Δεληγιάννη & ερχόμαστε να προστεθούμε, μαζί με τα εκατοντάδες μέλη μας, στην αγωνία του…
Παρακάτω αναδημοσιεύουμε και το άρθρο του Χρήστου Δεληγιάννη στην ιστοσελίδα basketa.gr
«Η απόφαση της επιτροπής λοιμωξιολόγων να επιτρέψει, μεταξύ άλλων, την επανέναρξη των προπονήσεων και στην Α2 ανδρών προκάλεσε σε πολλούς αίσθημα ευφορίας, αλλά προκάλεσε και έντονο προβληματισμό. Οχι αυτή καθεαυτή, αλλά οι πάρα πολλές προεκτάσεις της που φαίνεται ότι δεν έχουν μελετηθεί και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές τριβές.
Ο Χρήστος Δεληγιάννης καθοδηγεί διοικητικά την Καρδίτσα έχοντας κερδίσει την έξωθεν καλή μαρτυρία για τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας. Είναι ένας άνθρωπος που έχει λόγο, δεν κρύβεται και δεν διστάζει να πάρει πρωτοβουλίες και αυτό έκανε με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις. Μίλησε στο basketa.gr μετά τις τελευταίες εξελίξεις και είχε πολλά να πει.
«Να ξεκαθαρίσω κάτι από την αρχή, ότι εγώ προσωπικά και συνολικά στην ομάδα, είμαστε υπέρμαχοι του να βρεθεί ένας τρόπος και να ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα, να υπάρξει μια κανονικότητα και όχι για δεύτερη χρονιά να μείνει ημιτελές.
Από ‘και και πέρα όμως, το «αρχίστε τις προπονήσεις» όσο καλό ακούγεται, τόσο απλοϊκό είναι. Και αυτό δεν αποτελεί κάποιου είδους μομφής για τους ειδικούς που την πήραν, θέλω κι εδώ να είμαι ξεκάθαρος. Οι άνθρωποι αυτοί υπολογίζουν δεδομένα και κρίνουν για ξεχωριστούς τομείς της δημόσιας ζωής. Πάμε όμως στα δικά μας.
Αυτοί έδωσαν το πράσινο φως, μπήκε και η Α2 σε μια γενική ανακοίνωση, δημιουργείται η αίσθηση ότι το Υπουργείο είπε, «ορίστε κύριοι, πάρτε το μπαλάκι για να μην μας… σκοτίζετε εμάς και κάντε ό,τι θέλετε».
Δεν είναι έτσι όμως. Σε τέτοιες καταστάσεις θέλει να υπάρχει επαφή με την πραγματικότητα, να συνυπολογίζεις όλα τα δεδομένα. Το πρώτο και κύριο ερώτημα που έπρεπε να έχει απαντηθεί είναι αν υπάρχει σαφές σχέδιο επανέναρξης του πρωταθλήματος. Δηλαδή, να έχει συμφωνηθεί μεταξυ όλων των αρμόδιων πόσο διάστημα επανέναρξης χρειάζονται οι αθλητές και πάνω απ’ όλα, όταν μπορούν να ξαναμπούν σε αγωνιστική δράση, με τι format θα ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα.
Εμείς, όπως και πολλές άλλες ομάδες εκτός μεγάλων αστικών κέντρων δεν έχουμε εδώ τους παίκτες. Εχουμε αφήσει τα σπίτια που νοικιάζαμε, τα μαγαζιά που τρώει η ομάδα είναι κλειστά λόγω των μέτρων, για να μη φτάσουμε στο βασικό θέμα που είναι η αδυναμία της τοπικής κοινωνίας να στηρίξει το εγχείρημα μέσω χορηγιών λόγω του ότι οι άνθρωποι δεν δουλεύουν. Ας μείνουμε στα βασικά.
Εγώ, λοιπόν, θα τηλεφωνήσω σε παίκτες να τους πω ελάτε πίσω για πόσο και… γιατί; Για να κάνουν ένα μήνα προπόνηση και να πάνε διακοπές; Ξέρω πότε θα παίξω και για πόσο καιρό, με τι σύστημα δηλαδή; Δεν ξέρω.
Το χειρότερο που φοβάμαι είναι άλλο. Οτι έτσι ασύντακτα που πάει να ξεκινήσει η δήθεν επιστροφή, με μια τυπική ανακοίνωση και χωρίς να υπάρξει προεργασία, θα μας βάλουν να τσακωθούμε μεταξύ μας. Την πρώτη φορά που θα επιχειρηθεί να κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι όλοι οι ενδιαφερόμενοι, γιατί αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί θα πρέπει να κάτσουμε και με μια μεγάλη ατζέντα, όχι απλά θα υπάρξουν διαφωνίες, αλλά θα τσακωθούμε.
Πιστεύω ότι μέσα στα επόμενα 24ωρα πρέπει να ξεκαθαρίσουν πολλά και δύσκολα κομμάτια. Εμείς σαν Καρδίτσα ξαναλέω ότι έχουμε και σκέψεις και προβληματισμούς και προτάσεις. Μακάρι να βρεθεί μια κοινώς αποδεκτή και πάνω από όλα ρεαλιστική λύση και να πάρουν τα πράγματα τον δρόμο της αγωνιστικής ολοκλήρωσης. Μακάρι κάτι τέτοιο να αποδειχθεί εφικτό».